Według tradycji, na Górze św. Bronisławy, bł. Bronisława miała pustelnię i tu miała odejść do wieczności. Zakonnice Norbetanki wytrwale podtrzymywały kult bł. Bronisławy i podanie o jej samotności. Za rządów Ksieni Urbańskiej, w 1702 roku postanowiono wznieść w tym miejscu kaplicę. W latach 1758-59 ksieni Petronela Poniatowska postanowiła przebudować barokową kaplicę. Zamówiła u malarza Andrzeja Radwańskiego cykl prezentujących życie bł. Bronisławy obrazów. Podczas budowy austriackich fortyfikacji okalających Kopiec Kościuszki w 1854 roku kaplicę zburzono. Obrazy ilustrujące sceny życia bł. Bronisławy, siostry Norbetanki zabrały za klasztorną bramę. Na koszt władz austriackich, w 1856 roku rozpoczęto budowę nowej kaplicy. W ołtarzu umieszczono namalowany w 1860 roku wizerunek bł. Bronisławy. Kaplica znalazła się w obrębie fortyfikacji, przylegając do Kopca Kościuszki od zachodniej strony. Dzisiaj stanowi bramę, przez którą prowadzi wejście na szczyt Kopca.




Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Mach240390 [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]