Kościół wzniesiono w latach 1610-1663 na szczątkach poprzedniej świątyni, znajdującej się w tym miejscu i zniszczonej w wyniku pożarów.
W II połowie XVIII wieku dokonano przebudowy świątyni. Dostawiono wówczas dwie boczne kaplice oraz kruchtę po zachodniej stronie. Założono sklepienia korpusu, wieżę nakryto hełmem. W tej postaci kościół przetrwał do czasów współczesnych.

Świątynia znajduje się na wzgórzu, którego zbocza opadają w stronę byszewskich jezior. Wejście do kościoła prowadzi przez bramę umieszczoną w dzwonnicy.
Wnętrze utrzymane jest w rokokowym wystroju. Ściany zdobią białe polichromie ze złoconą ornamentyką ażurową, wykonane w 1920 roku. Na progu kościoła, w posadzce umieszczony ceglany krzyż. Według legendy został tu pochowany złodziej (podobno organista), który w ten sposób chciał odpokutować ograbienie kościoła.
Jednym z najstarszych i najcenniejszych elementów wyposażenia jest chrzcielnica. Stanowi ją XVIII-wieczna misa romańska wykuta w granicie.
Ołtarz główny drewniany, ufundowany w 1759 roku. Ołtarz jest polichromowany na biało, ze złoconymi ornamentami z umieszczonym w centralnej części obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczony kultem. Rama obrazu podtrzymywana jest przez aniołki. Zasłonę cudownego obraz stanowi obraz Zwiastowania Marii Panny. Po bokach obrazu rzeźby świętych Piotra i Pawła.

Będący przedmiotem kultu obraz Matki Boskiej Byszewskiej jest jednym z trzech najstarszych obrazów Matki Boskiej w Polsce (pochodzi z XII wieku). Obraz ma wymiary 145x107 i przedstawia Matkę Bożą trzymającą na prawym ręku Jezusa. W lewej ręce trzyma berło.
Na odwrocie znajduje się obraz męczeństwa św. Bartłomieja z XV wieku. Przekazy historyczne (protokół spisany w obecności opata Bernarda Glińskiego z 2 sierpnia 1699 roku) informują, że w XVII wieku cudowny obraz został wyłowiony z jeziora, znajdującego się tuz obok kościoła. Okoliczni mieszkańcy w obawie przed jego zniszczeniem podczas licznych wojen schowali go do skrzyni i umieścili w trzcinie jeziora. Od tamtego momentu jezioro nazywane jest Świętym.
W 1966 roku biskup Kazimierz Kowalski ukoronował obraz pochodzącymi z XVII wieku koronami papieskimi.

W 1931 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków.






Opracowano na podstawie wikipedii.