Mauzoleum zostało zbudowane w kształcie wieży w stylu neogotyckim, z czerwonej cegły i wstawkami ze sztucznego kamienia na piaszczystym wzgórzu o wysokości 118 m.n.p.m. na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego.

Główną część obiektu stanowi wieża o wysokości 22 metry. Ufundował ją najprawdopodobniej Leonhard Bierbaum który w części parterowej wieży, w kaplicy grobowej pochował swoją tragicznie zmarłą córkę. Istnieje przypuszczenie że na szczycie wieży znajdował się taras widokowy.

Od 1945 roku wieża popadała w ruinę. Z każdym rokiem wejście na wieże stawało się coraz bardziej niebezpieczne. W 1993 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków, pod koniec lat 90. podjęto decyzję o jej wyremontowaniu.

Od 2001 roku obiekt pełni funkcję stacji edukacyjnej Wielkopolskiego Parku Narodowego, wewnątrz znajduje się ekspozycja muzealna i fotorelacja z odbudowy budowli. Wspinając się po 124 schodkach dotrzemy na taras widokowy, z którego rozpościera się widok na Poznań. Nieopodal wieży znajduje się grób symboliczny rodziny Bierbaumów z tablicą informacyjną.

Po zakończeniu II Wojny Światowej na terenie wokół mauzoleum dochodziło do egzekucji dokonywanych przez SB. Doły, wkrótce po zabójstwach zostały spenetrowane przez leśniczego Józefa Bujaka i dwóch robotników leśnych Jana i Ignacego Kujawów. Znaleziono wówczas m.in. zwłoki w mundurze żołnierskim i w habicie zakonnicy. Pomimo nacisków na organizacje kombatanckie po 1989 roku nigdy nie doszło do próby ekshumacji zwłok.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: MOs810 / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)