Schronisko zostało wybudowane w latach 1936–1937 przez Gustawa Pustelnika. Początkowo budynek miał być domem mieszkalnym. Był budowany bez zezwolenia, w związku z czym budowa została wstrzymana przez władze administracyjne. Za powstrzymaniem budowy nowego obiektu lobbowała również niemiecka organizacja Beskidenverein, posiadająca w pobliżu schronisko na Hali Lipowskiej. Dopiero interwencja krakowskiego Tatrzańskiego Towarzystwa Narciarzy pozwoliła ukończyć budynek przyszłego schroniska. Obiekt oddano do użytku 16 maja 1937 pod nazwą „Schronisko Tatrzańskiego Towarzystwa Narciarzy – Lipowska”.

Schronisko posiadało 50 miejsc na łóżkach, 3 jadalnie, kuchnię, umywalnię oraz pokój gościnny.

W czasie II wojny światowej dom Pustelnika funkcjonował pod nazwą „Privat–Baude Lipowska”, został rozbudowany i służył za bazę dla żołnierzy niemieckich. Po wojnie schronisko przejął oddział żywiecki Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który uroczyście otworzył je 25 maja 1947. Formalne przekazanie obiektu przez Powiatową Radę Narodową w Żywcu Polskiemu Towarzystwu Turystyczno-Krajoznawczemu nastąpiło 25 stycznia 1955. W latach 1965–1970 schronisko zyskało centralne ogrzewanie, instalację wodną, światło elektryczne. W latach 80. XX wieku zostało rozbudowane o część murowaną.

Warunki pobytu
50 miejsc noclegowych w pokojach od 2 do 10–osobowych
bufet
pełne wyżywienie
boisko do siatkówki i koszykówki
W okolicy schroniska znajduje się 500-metrowy wyciąg narciarski.

Ze schroniska roztacza się widok na Pilsko, Babią Górę, a przy dobrej widoczności także na Tatry i Małą Fatrę.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. I, Pudelek, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons