Cmentarz powstał w XIX wieku. Ostatni pochówek miał miejsce w 1941 roku. Przed 1939 roku cmentarz otaczał niski parkan. Bramę wejściową wieńczyły tablice z Dziesięcioma Przykazaniami.

Podczas II Wojny Światowej kirkut uległ dewastacji. Zarośnięty jest zagajnikiem leszczynowym. Widnieją także pozostałości po okopach z czasów wojny. Zachowało się jedynie kilkanaście nagrobków. Najstarsze pochodzą z 1847 i 1850 roku. Wykonano je z kamieni polnych. Znajdują się na nich inskrypcje w języku hebrajskim.

Cmentarz ma 1,29 ha. powierzchni. Od strony ulicy ogrodzony jest murem z dużych kamieni polnych, w pozostałych miejscach cmentarz ogrodzony jest siatką. W rogu cmentarza ustawiono pomnik stylizowany na macewę, na którym wyryto napis w języku hebrajskim i polskim: „Cmentarz żydowski w Jedwabnem, założony w XIX wieku. Miejsce pochówku Żydów z Jedwabnego i okolic. Groby Żydów zamordowanych 10 lipca 1941. Cześć ich pamięci!”

Bezpośrednio przy cmentarza znajduje się miejsce, w którym dokonano spalenia Żydów w czasie pogromu 10 lipca 1941 roku. Wydarzenia związane z pogromem miały także miejsce na cmentarzu.

W 1988 roku cmentarz został wpisany do rejestru zabytków.




Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: PanSG (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/)