Celem pomnika historii jest zachowanie ze względu na wartości historyczne terenu bitwy pod Grunwaldem, jeden z największych bitew jakie miała miejsce w okresie średniowiecznej Europy. W dniu 15 lipca 1410 roku połączone wojska polsko-litewsko-rusko-tatarskie (około 29 tysięcy zbrojnych) pod ogólnym dowództwem Władysława Jagiełły odniosły zwycięstwo nad wojskami krzyżackimi wspomaganymi przez rycerzy zachodnioeuropejskich (około 21 tysięcy zbrojnych), którymi dowodził Ulrich von Jungingen. Zwycięstwo w Bitwie pod Grunwaldem stało się wartością narodową niezwykle trwale zapisaną w świadomości wielu pokoleń Polaków. 

Pomnik odsłonięto w 550 rocznicę bitwy. Składa się z trzech części: 

1. Granitowego obelisku

2. Jedenastu 30-metrowych masztów symbolizujących sztandary polskich i litewsko-ruskich chorągwi

3. amfiteatru z pomieszczeniami Muzeum Bitwy pod Grunwaldem, mapą plastyczną z kolorowych kamieni ukazującą ustawienie wojsk przed bitwą, salą kinową.

Na polu bitwy znajdują się także:

- pozostałości Pomnika Grunwaldzkiego z Krakowa, zniszczonego przez hitlerowców w 1939 roku,

- ruiny kaplicy pobitewnej,

- Kopiec Jagiełły usypany przez harcerzy z ZHP w 1959 roku,

- Kamień Jungingena. 

Co roku, w okolicach 15 lipca obchodzone są Dni Grunwaldu. Oprócz patriotycznych uroczystości, przy pomniku wielką atrakcją jest inscenizacja bitwy grunwaldzkiej przez liczne rycerskie bractwa z Polski i zagranicy. 

fot. Łukasz Niemiec, CC BY-SA 3.0 PL, Wikimedia Commons