W skład Szkół Okrętowych i Ogólnokształcących Conradinum wchodzą: Technikum nr 18 (technik mechatronik, technik budowy jednostek pływających, technik chłodnictwa i klimatyzacji, technik elektryk, technik mechanik, technik urządzeń dzźwigowych) oraz Branżowa Szkoła I stopnia nr 18 (monter mechatronik).

Początki Conradinum sięgają 1801 roku, kiedy to na mocy testamentu Karola Fryderyka Conradiego powstał w Jankowie „Prowincjonalny Instytut Szkolny i Wychowawczy im. Conradiego”.

W testamencie ustanawiającym instytut szkolny i wychowawczy fundator dał wyraz swej woli w sposób następujący: Powody, które mnie już od kilku lat do tej fundacji skłaniały są, aby potomności tej prowincji, a w szczególności w moich majątkach, pozostawić rzeczywisty i trwały pożytek. A ponieważ moje nazwisko rodowe prawdopodobnie wygaśnie, będzie ono mogło pozostać w dobrej pamięci dzięki temu, że:
- instytut trwale będzie nosił nazwę: „Prowincjonalny Instytut Szkolny i Wychowawczy im. Conradiego”,
- wychowankowie w swym stroju będą posiadali znak wyróżniający fundatora (stąd w szkole noszone są mundury ze znaczkami, na których widnieje symbol litery „C”),
- imię jego będzie wspominane podczas corocznych obchodów założenia fundacji,
- studenci instytutu po ukończeniu nauki ponownie wspomną o fundatorze przy składaniu publicznych egzaminów końcowych.

Ciekawą tradycją przedwojennego Conradinum, było sprawianie sobie przez absolwentów oryginalnych w swym kształcie czapek z wyhaftowanym złotą nicią herbem Conradiego.

W 1801 roku w Jankowie koło Gdańska otwarto gimnazjum z internatem. Szkoła została otwarta trzy lata po śmierci von Conradiego i była zakładem szkolno-wychowawczym, na którego czele stanął Rajnold Bernard Jachmann, uczeń i przyjaciel Kanta. Uczniowie z ubogich rodzin korzystali z nauki bezpłatnie, a niektórzy z nich otrzymali stypendia. Początkowo był to rodzaj gimnazjum, w 1819 roku zamieniono je na seminarium nauczycielskie, które gdy nie miało chętnych do nauki przekształcono w 1840 roku na wyższą szkołę realną.

Budowę nowej siedziby Conradinum (szkoła, internat, sala gimnastyczna, budynek sanitarny, rozległy ogród) rozpoczęto późną jesienią 1898 roku, prowadzono przez 21 miesięcy. Uroczyste otwarcie nastąpiło 17 października 1900 roku. Przeniesienie Conradinum z Jankowa do Gdańska-Wrzeszcza stanowiło głęboki przełom w dotychczasowym systemie wychowawczym szkoły. Przede wszystkim olbrzymia liczba uczniów bytowała obecnie poza internatem, a więc nie podlegała już całodobowemu nadzorowi nauczycieli, którzy zresztą też mieszkali „w mieście”. Jednak ogólne zasady pozostawały takie same, jak dawniej:
- przyjmowano wyłącznie młodzież męską,
- nie pytano o wyznanie, czy pochodzenie,
- oceniano przede wszystkim pilność w nauce.

W latach 1936–1939 powiększono budynek szkolny o nowe pomieszczenia, wówczas także humanistyczne progimnazjum przekształcono w 9-klasowe gimnazjum, kończące się maturą. Do końca II wojny światowej Conradinum było szkołą typu ogólnokształcącego. Po wojnie w murach szkoły utworzono pierwszą w kraju placówkę szkolnictwa średniego techniki okrętowniczej. Organizatorem i pierwszym dyrektorem (1945–1949) Państwowego Liceum Budownictwa Okrętowego (następnie Technikum Budowy Okrętów) był Aleksander Potyrała. Przed 1940 rokiem do Conradinum po raz pierwszy przyjęto grupkę dziewcząt. W czerwcu 1991 roku otwarto XVIII Liceum Ogólnokształcące, a w roku 1995 rozpoczęło działalność Liceum Techniczne Nr 3 – nowy typ szkoły. W latach 1972–1975 dokonano rozbudowy o kolejne nowe 3-piętrowe skrzydło, powstał łącznik z internatem. 1 kwietnia 1996 roku otworzona została szkolna siłownia wraz z szatnią. Pełna nazwa szkoły brzmi Szkoły Okrętowe i Ogólnokształcące Conradinum (SOiO Conradinum). W lutym 2017 radni miasta Gdańska podjęli decyzję o likwidacji XVIII Liceum Ogólnokształcącego.

Zabytki:
Zespół szkoły „Conradinum”, zbudowany w latach 1898–1900: szkoła, internat, sala gimnastyczna, budynek gospodarczy (sanitarny), ogrodzenie z bramą i furtkami.

Ciekawostki:
- Uczniem szkoły średniej w Conradinum przez dwa lata był Günter Grass, laureat literackiej nagrody Nobla z 1999 roku.
- Oryginalnym zwyczajem maturzystów Conradinum stało się zawiązywanie tuż po zdanym ostatnim egzaminie uczniowskiego krawata na sercu dzwonu z 1802 roku i dzwonienia, aż do zerwania krawata-obroży. Jednak, jeśli ktoś powiesił krawat przed obroną dyplomu technika, a obecnie egzaminem maturalnym, miał jak w banku jego „oblanie”.
- Szkoła posiada: sztandar, herb, emblematy, znaczek i pamiątkowe medale, wybite z okazji 200-lecia Fundacji, hymn szkolny.
- Trzej najlepsi absolwenci są nagradzani medalami: złotym i srebrnymi.
- Znaczek Conradinowca przyznawany jest tym absolwentom, którzy szczególnie zasłużyli się dla szkoły.
- W roku 1994 szkoła obchodziła 200-lecie Fundacji K. F. Conradiego. Rok później – 50-lecie istnienia szkoły powojennej, powołanej w lipcu 1945 roku jako Państwowe Liceum Budownictwa Okrętowego, a we wrześniu 2000 roku – 200-lecie działalności dydaktycznej szkoły.
- Absolwentem Conradinum jest trener reprezentacji Polski w piłce ręcznej Bogdan Wenta.





Opis skopiowano z wikipedii.