Historia obiektu związana jest z płynącą tuż obok rzeczką Kumielą. Już w XVIII wieku założono w tym miejscu Młyn Krzaczasty (obecny Hotel Młyn). pierwotnie Młyn Krzaczasty obejmował jeden budynek (dzisiejsza restauracja) z kanałem rzecznym oraz kołem młyńskim. W XIX wieku wykonano ceglaną część południową z "domem młynarza" (obecna część hotelowa), jednocześnie zastępując młyńskie koło turbiną wodną. Ostatecznie w 1908 roku wzniesiono dobudówkę kończącą rozbudowę obecnie zachowanego Zespołu Młyna Wodnego, czego potwierdzeniem jest data wykonana z piaskowca na ścianie budynku. Obiekt w dobrym stanie przetrwał wojenną zawieruchę, aby po wojnie zostać przejętym przez polskie państwo i zeletryfikowanym. 

Po przejęciu wciąż wykorzystywany był zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem jako młyn zbożowy i silos, do połowy lat 70-tych, kiedy to nadeszła powódź. Rzeczka Kumiela, potocznie zwana Dzikuską, ze względu na swój dziki, górski charakter wylała po raz kolejny poważnie niszcząc młyn. Straty były na tyle duże, że nie podjęto decyzji o wyremontowaniu obiektu. Obiekt został opuszczony pod koniec lat 80-tych. W 1991 roku został wpisany do rejestru zabytków. Już 3 lata później uległ poważnemu zniszczeniu wywołanemu przez pożar. W 1996 roku został nabyty z przeznaczeniem na funkcje hotelowo-gastronomiczne. Do użytku został oddany w 2003 roku. 

Ciekawostki:

• Mieszkaniec młyna z lat 50-tych XX wieku wspominał, że był tak przyzwyczajony do hałasu turbiny młyńskiej, że gdy młynarz wyłączał ją na niedzielę, to nie można było spać. Cisza aż dzwoniła w uszach. 

• Na stropie w fosie widoczne jest odbicie gazety, które przetrwało 150 lat i pożar. 

• W zabytkowej fosie panowały warunki zbliżone do jaskini. Z tego powodu miejsce to upodobały sobie nietoperze - odkryto około 40 osobników.