Budynek wzniesiono na planie prostokąta i nakryto przeszkloną konstrukcją stalową. Nad wejściem głównym umieszczono herb Bydgoszczy.

Budynek łączy elementy neogotyckie z modernistycznymi. W południowo-wschodnim narożniku znajduje się baszta zwieńczona dachem namiotowym. Z kolei południowo-zachodni narożnik jest ścięty, ze szczytem schodkowym, ujętym po bokach cylindrycznymi wieżyczkami, nakrytymi dachami stożkowymi. W narożu znajduje się duży otwór drzwiowy zamknięty półkoliście. W południowej elewacji(od ul. Magdzińskeigo) i wschodniej zastosowano duże, zwieńczone półkoliście okna, dzielone laskowaniem. Zachodnia elewacja (od ul. Podwale) jest wydzielona, częściowo piętrowa, nakryta dachem dwuspadowym.

W 1971 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.