Wzniesiono ją jako murowaną z cegły i otynkowaną. W XVIII i XIX wieku remontowana. Jest to świątynia jednonawowa, zbudowana na rzucie krzyża łacińskiego. Od strony zachodniej przylega wieża. Wyposażenie świątyni bogate, pochodzi z końca XIX wieku: ołtarz główny z 1887 roku, ambona z przełomu XVIII i XIX wieku, chór podparty toskańskimi kolumnami datowany na 1823 rok oraz prospekt organowy datowany na rok 1890.

Na południowej ścianie, po stronie zewnętrznej wmurowane są barokowe i klasycystyczne epitafia. W wieży znajdują się trzy dzwony, najstarszy pochodzi z 1924 roku.

W 1966 roku świątynię wpisano do rejestru zabytków.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Bonvol / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)