Początki rezerwatu datowane są na rok 1921, w 1969 roku nastąpiła restytucja. Obecną nazwę otrzymał w 1989 roku, na cześć polskiego botanika - Władysława Szafera. Wcześniej nosił nazwę: "Rezerwat Krajobrazowy w Puszczy Białowieskiej".

Przedmiotem ochrony rezerwatowej są zbiorowiska leśne od łęgów i olsów poprzez grądy do borów sosnowych i świerkowych - łącznie 17 różnych zbiorowisk. Zbiorowiska te charakteryzują się zróżnicowaną strukturą wiekową i wielkościową drzew. Rosną tu liczne okazy pomnikowe.

Na terenie rezerwatu znajduje się 37 kurhanów z X-XIII wieku. Największym wzniesieniem jest Góra Batorego (183 m.n.p.m.).


Przez rezerwat przebiega pieszy, zielony szlak turystyczny.


Zdjęcia: Stormbringer76, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons